la petite robe noire.

La Petite Robe Noire to zjawisko naprawdę ciekawe. Zapach ten został wypromowany bez znanej modelki/aktorki w reklamie. Użyto jedynie rysunkowej postaci ubranej w charakterystyczną małą czarną. Bardzo podoba mi się ten pomysł, dzięki niemu odbiorca nie sugeruje się ‘twarzą’ perfum przy ich ocenie, może skupić się na samym zapachu.

Wersja edp to kompozycja będąca połączeniem moich ulubionych składników – lukrecji, anyżu, migdałów, wanilii. Nie jest to najbardziej oczywista interpretacja zapachu kojarzącego się z klasyczną małą czarną, jednak mi ta koncepcja bardzo odpowiada. Już od samego początku słodkie owoce otoczone są dymem wywołanym przez lukrecję i anyż. Pięknie te nuty ze sobą współgrają, są idealnie wyważone, eleganckie. Lukrecja i anyż nie dominują w tej kompozycji, nie drażnią jak u Lolity Lempickiej. Po kilku godzinach, zapach ewoluuje, zmienia się, nie tracąc przy tym charakteru. Baza jest mocno waniliowa, z migdałami i, ku mojemu zaskoczeniu, z różą, która ujawnia się dopiero na sam koniec.

Jak to zwykle bywa z bestsellerowymi zapachami, La Petite Robe Noire również doczekał się swoich kolejnych odsłon – wersji edt, couture, mgiełek do ciała itd. Dla osoby, która uwielbia klasyka, każda następna wariacja na jego temat, to kwestia pozbawienia go charakteru, rozwodnienia. Jednak oczywiście dla innych to doskonałe rozwiązanie jeśli pierwsza wersja była zbyt przytłaczająca i ciężka. Wybaczam bawienie się małą czarną, modyfikacje nut, by uczynić ten zapach bardziej masowym. A robię to dlatego, że Guerlain z każdą kolejną wersją serwuje nową, genialną reklamę. Wszystkie są oparte na tym samym schemacie, tak prostym, jednak niezwykle uroczym. 

Oprócz tego powstało jeszcze kilka filmików okolicznościowych, np. z okazji Świąt Bożego Narodzenia czy też Walentynek.