madonna - truth or dare naked.

Bardzo rzadko zdarza mi się kupować perfumy w ciemno. Zapachy, to chyba jedyny obszar mojego życia, który tak dokładnie analizuję i rzadko pozwalam sobie na spontaniczność i nieprzemyślane decyzje. Ale oczywiście zdarzają się też sytuacje wyjątkowe. Tak właśnie było w przypadku zapachu Madonny Truth or Dare Naked. Widziałam te perfumy u wielu osób, przeczytałam masę pozytywnych recenzji, ale dopiero gdy usłyszałam, być może tylko plotkę, że ten zapach ma zostać wycofany z produkcji, postanowiłam nadrobić zaległości w testach. Po szybkim przeanalizowaniu nut, zachwycie flakonem i przejrzeniu cen w internecie, zdecydowałam się kupić go jednak w ciemno. I…był to jeden z moich lepszych zakupów od kilku lat.

Truth or Dare Naked to dla mnie prawdziwe zjawisko, i kolejne potwierdzenie teorii, że wcale nie trzeba pachnieć drogo by pachnieć dobrze. Madonna w drugiej odsłonie klasyka Truth or Dare serwuje nam piękny, otulający, ciepły zapach, dzięki któremu usłyszałam już mnóstwo komplementów, a mam go zaledwie od miesiąca.

Perfumy te w nutach głowy mają neroli, kwiat brzoskwini i wiciokrzew, i z tego co wiem, u większości osób ten początek faktycznie tak wygląda. U mnie jednak sprawa się trochę komplikuje i Truth or Dare Naked rozwija się w dość nietypowy sposób. Gdyż już na samym wstępie dostaję kwiaty ze sporą dawką wanilii i benzoesu. Jest niesamowicie słodko i intensywnie, ale w sposób bardzo elegancki, dojrzały, wręcz wyrafinowany. Ten efekt został uzyskany przez świetne wyważenie nut kwiatowych, słodkich, drzewnych [pod wieloma względami Truth or Dare Naked przypomina mi męski zapach Givenchy Pi]. Neroli w początkowej fazie nie pozwala zdominować się wanilii i szybko pojawiającym się nutom bazowym. Wstępna ostra gra kontrastów, po kilkudziesięciu minutach, ustępuje kwiatom brzoskwini. Kompozycja się uspokaja, staje się kremowa, otulająca, trochę naiwnie słodka niczym lody kakaowo-brzoskwiniowe. Na szczęście ten etap nie trwa długo i ostatecznie dochodzimy do bazy. Te perfumy, to jeden z nielicznych przypadków, w którym naprawdę cieszę się, że pierwsze dwie fazy tak szybko uciekają. Gdyż mimo świetnego początku, to właśnie baza Truth or Dare Naked sprawia, że nie mogę oderwać nosa od nadgarstka [co doprowadza czasami moich znajomych do irytacji, szczególnie w miejscach publicznych…]. W spisie nut, jeśli chodzi o bazę, mamy podane nuty takie jak cedr, drewno sandałowe, benzoes i agar. Co do roli agaru mam pewne wątpliwości i po prostu go nie czuję w takim wydaniu do jakiego przywykłam. Ale czuć go też tak nie muszę, bo to co się dzieje bez niego, w zupełności mi wystarcza. Nuty drzewne w połączeniu z wanilią, która trwa nieprzerwanie od samego początku, tworzą bazę intrygującą, ciepłą z lekko orientalnym akcentem. Całkowicie znika kwiat brzoskwini, który był najsłabszym elementem tej kompozycji. Zapach staje się coraz bardziej intymny, ale nie nazwałabym go subtelnym. Nie pozwala mi na to benzoes, który odurza i zachowuje wyrazisty charakter tych perfum do samego końca. Żałuję tylko, że trwałość Truth or Dare Naked jest średnia – na mojej skórze utrzymuje się do 4 godzin. Jednak biorąc pod uwagę całokształt tego zapachu i jego cenę, jest to wada, którą można wybaczyć.

Twórca kompozycji: Stephen Nilsen

Nuty: kwiat brzoskwini, neroli, wiciokrzew, kwiat wanilii, kakao, konwalia, cedr, benzoes, drewno sandałowe, agar